Iets meer dan 10 jaar geleden begon de zoektocht van de huidige eigenaar en goede vriend van mij naar een stukje ‘jeugdsentiment'. Na op jonge leeftijd eigenaar geweest te zijn van een Renault Clio 16V moest er ooit het summum komen in de vorm van een Williams. Aangezien ik destijds bij Renault werkzaam was, ben ik voor een deel betrokken geweest bij het zoekproces naar een geschikt exemplaar. Een van mijn technische collega’s vond het een mooie zoektocht en is maar liefst vier maal mee geweest om te kijken bij verschillende exemplaren voor een technische inspectie. Bij de eerste drie was het al vrij snel duidelijk en gaf hij een negatief advies. Scheef hangende bumpers, niet originele onderdelen onder de motorkap en tekenen van schade in het verleden. Niet ieder exemplaar is helaas goed aan zijn einde gekomen.
Het vierde exemplaar werd een ja en niet zomaar: met liefde onderhouden en voorzien van wat kleine upgrades om het een nog fijnere rijdersauto te maken. Het gevaar ligt hier natuurlijk op de loer: te grote wielen, spoilers en andere ‘foute’ aanpassingen. Maar bij deze noem ik het OEM+ (official equipment manufacturer) want de aanpassingen die gedaan zijn, zijn erg subtiel en op het eerste gezicht niet eens zichtbaar. Waar je het wel merkt is als je achter het stuur kruipt en kruipen is het! Zo laag is deze klassieke Fransoos.
Eenmaal achter het stuur draai je heerlijk ouderwets met de sleutel in het contactslot om de 2.0 16v tot leven te wekken. De eerste meters zijn even wennen: zware en vlot oppakkende koppeling, minieme stuurbekrachtiging en directe gasrespons. Het gaspedaal is nog gewoon met een kabel verbonden en verder is er weinig elektronica te bekennen. Eerst rustig de wijk met drempels uit op zoek naar wat grotere provinciale wegen. Door montage van een Devil-spruitstuk heeft deze Williams meer koppel onderin het toerengebied, wat ervoor zorgt dat je heerlijk rustig met het verkeer mee kunt toeren en de motor rustig op temperatuur kan komen. De iconische tellers in het midden van het dashboard laten zien hoe de oliedruk is en de temperatuur van het blok tijdens het rijden. Bij de start geeft hij overigens aan of er nog voldoende olie in het blok zit.
Enkele kilometers later is de weg voor ons vrij en laat het verkeer toe om het tempo op te voeren. De aanpassingen zorgen niet alleen voor meer koppel maar ook het gemeten eindvermogen van 180 pk (standaard 150) zorgt voor een heerlijke gretige versnelling. Met dit soort vermogens blink je tegenwoordig niet meer uit in het tijdperk van elektrische auto’s, maar als je dit combineert met een auto die nog geen 1000 kg weegt, krijg je toch mooie prestaties en wordt de glimlach op mijn gezicht alleen maar groter! De sweetspot in het toerental lijkt ergens tussen de 4250 en 4500 toeren te liggen. Hier komt al het koppel vrij en laat deze klassieker heel veel moderne auto’s een zogeheten poepje ruiken. Het poepje kun je niet alleen ruiken, maar ook horen. De Sebring einddemper geeft een mooie donkere brom. Door het met een schroefset verlaagde onderstel ligt de Clio als een zogeheten blok op de weg. De rotonde verlaten in zijn tweede verzet en vol op het gas, hij geeft geen krimp! Ja, je kunt het zeker voelen in het stuurwiel met een lichte vorm van torque-steer, maar wielspin is hem redelijk vreemd. Totdat je het te bont maakt waarschijnlijk. Alhoewel de grens ver is, als je eroverheen gaat zijn er geen hulpmiddelen om de mindere bestuurders uit de brand te helpen. Je zal het echt zelf moeten doen en daar heb je gelijk ook de charme te pakken van dit heerlijke monstertje op wielen! Geen ABS, tractiecontrol of andere zaken waar je je druk om moet maken, maar gewoon ouderwets rijden en genieten!
Je zou niet zeggen dat deze Renault 248.000 km heeft gereden. Aan het uiterlijk kun je het sowieso niet zien vanwege de nieuwere laklaag. Want alhoewel de auto in technisch goede staat was, toonde het uiterlijk destijds wel wat tekenen van een oplopende leeftijd. Gebruikelijk bij deze auto’s is toch wel wat roestvorming bij de wielkasten, dorpels en dat was dit exemplaar ook niet vreemd. De auto is in zijn geheel beetgepakt: van onder tot boven gestript, voorzien van nieuwe dorpels en wielkasten en in het geheel gespoten. Een complete tectylbehandeling zorgt ervoor dat de roestduivel in de toekomst niet terugkeert. Waar nodig zijn verschillende rubbers vervangen en met oog voor detail zijn er nieuwe Williams stickers aangebracht tijdens de wederopbouw.
Technisch gezien is er naast de reeds genoemde schroefset, Devil-spruitstuk en Sebring einddemper nog meer onder handen genomen. Om te beginnen misschien wel het belangrijkste: de montage rondom van grotere diameter remschijven en blokken in de originele remklauwen die daarop zijn aangepast. Naast dat de gouden lichtmetalen wielen mooier gevuld zijn zorgt het ook gewoon voor betere en betrouwbaardere stopkracht. Niet geheel onbelangrijk als het vermogen ook toeneemt.
Over vermogen gesproken: er is een extra luchtkanaal gemonteerd in de voorbumper. Deze is direct aangesloten op de originele luchtfilterbox en zorgt voor extra koele luchttoevoer naar het luchtfilter. Het blok is ook beet gepakt met een revisie van de cilinderkop waarbij de kop gevlakt is, klepstoters en radiateur zijn vervangen. Distributie en waterpomp zijn uiteraard ook meegenomen en ook de olie- en koelvloeistof zijn niet vergeten. Na dit alles is de ECU herschreven voor een betere lucht– en brandstofverhouding. De afstelling is nu veel beter gebalanceerd en zorgt dus voor 180 gemeten pk’s!
Vooral in de eerste jaren na restauratie is er flink genoten van de Williams. Vanwege gezinsuitbreiding is het gebruik de laatste tijd jammer genoeg wat minder geworden. Als echte liefhebber weet je ook dat het zonde is als zo’n mooie auto te veel stilstaat en het tijd is om uit te kijken naar een nieuwe eigenaar. Als we kritisch mogen zijn: we zoeken een eigenaar die de auto net zo vertroeteld en ook niet bespaard op onderdelen, onderhoud en kwaliteit brandstof (98 octaan minimaal). Ook binnenstalling wordt zeer op prijs gesteld. Kortom: van een liefhebber, voor een liefhebber!
Ben jij die nieuwe liefhebber en wil jij de toekomst van deze Renault veilig stellen? Een zeldzaam exemplaar is deze iconische hot hatch zeker!
Met een taxatiewaarde van € 30.000,- is deze legendarische Clio Williams niet alleen genieten maar ook nog is een veilige investering te noemen. Nostalgie met puur rijplezier en een klassieke uitstraling!
© Wouter van Oorde, Adventure on Wheels April 2025. Alle rechten voorbehouden.
©Auteursrecht. Alle rechten voorbehouden.
We hebben je toestemming nodig om de vertalingen te laden
Om de inhoud van de website te vertalen gebruiken we een externe dienstverlener, die mogelijk gegevens over je activiteiten verzamelt. Lees het privacybeleid van de dienst en accepteer dit, om de vertalingen te bekijken.